အခြင္​့အလမ္​းဦးစြန္​းဖုတ္​ကို ရ​ေအာင္​ဆြဲ

ဦးေခါင္းထိပ္လယ္မွာကြက္ခ်န္ထားတဲ့ဆံပင္စုကေလးကိုဦးစြန္းဖုတ္လို႔ေခၚတယ္။ဦးစြန္းတစ္ခုတည္းရဲ႕သေဘာကေတာ့'အထြတ္အျမတ္'လို႔အဓိပၸာယ္ဖြင့္
ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးစြန္းဖုတ္ရဲ႕ျပည့္စံုတဲ့အနက္ဖြင့္ဆိုမႈဟာ အထြတ္အျမတ္ထားတဲ့ ဦးေခါင္းထိပ္လယ္ေလာက္က ဆံပင္အစုေလးလို႔ဆိုရင္ရပါတယ္။

လူ႔ဘဝမွာႀကံဳေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့အခြင့္အလမ္းေတြဟာလည္းတစ္ခါတစ္ခါဦးစြန္းဖုတ္ရွိတတ္တယ္။လိမၼာပါးနပ္တဲ့သူေတြဟာအခြင့္အလမ္းဦးစြန္းဖုတ္ကိုရ
ေအာင္ဆြဲၿပီး ကိုယ့္ေအာင္ျမင္မႈကိုရေအာင္ယူတတ္ရတယ္။

‘Size the Opportunity by the Forelock’ လို႔ဆိုတဲ့စကားလည္းရွိတယ္မဟုတ္လား။ ဒီအယူအဆကို ေရွးေဟာင္းေရာမပညာရွင္ႀကီးဆဲနစ္ကားက
''အခြင့္အလမ္းတိုင္းမွာ ဦးစြန္းဖုတ္ရွိတယ္။ စြန္းဦးဖုတ္ရဲ႕ေရွ႕မွာေရာေနာက္မွာပါ ဆံပင္မရွိဘဲေျပာင္ေနတတ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဦးစြန္းဖုတ္ကိုဆြဲမိၿပီဆိုရင္ မလြတ္ေအာင္ဆြဲ၊လက္လြတ္သြားလို႔ကေတာ့ဂ်ဴပီတာနတ္မင္းႀကီးေတာင္ကယ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ဒါေၾကာင့္အခြင့္အလမ္းကိုသတိဝီရိယနဲ႔ေစာင့္ဆိုင္းတတ္
ရတယ္။ ေပၚလာတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ဦးစြန္းဖုတ္ကိုအမိအရဆြဲေပေတာ့'' လို႔ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီစကားဟာ ယေန႔အထိေခတ္မီေနဆဲ၊ ရွင္သန္ေနဆဲပဲျဖစ္ပါတယ္။
အခြင့္အလမ္းဆိုတာကလည္းေပါေပါပဲပဲနဲ႔ေပၚလာတတ္တာမွမဟုတ္တာ။သစ္ပင္ေတြလိုေႏြရာသီမွာသစ္ရြက္ေၾကြမယ္။မိုးဦးက်မွာရြက္ႏုေတြစိမ္းစိုေန
ေအာင္ထြက္လာမယ္။အဲဒီလိုပံုေသနိယာမလည္းမရွိဘူး။အခြင့္အလမ္းဆိုတာထီထိုးထားတဲ့ထီလက္မွတ္မရွိဘဲထီေပါက္ဖို႔ေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့ခပ္ညံ့ညံ့လူစား
မ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။အခြင့္အလမ္းဆိုတာအဆက္မျပတ္ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနမႈေပၚမွာမူတည္ၿပီးအေျခအေနအခ်က္အလက္မ်ားကခြင့္ျပဳမွေပၚေပါက္လာတတ္တဲ့
ကိစၥပါ။ဒါကလည္းတစ္ႀကိမ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။တစ္ႀကိမ္မကလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ကာယကံရွင္ရဲ႕အားထုတ္လံုးပန္းမႈနဲ႔ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ေခတ္ကာလအခ်ိန္
အခါေပၚမွာလည္းမူတည္ပါလိမ့္မယ္။

အနိမ့္ဆံုးကိုယ္ထမင္းစားဖို႔လုပ္ေနတဲ့သာမန္အလုပ္ကေလးကစၿပီးဘဝမွာေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ႀကီးႀကီးမားမားက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔နဲ႔လုပ္ေနၾကတဲ့လုပ္ငန္းႀကီးေတြ
အထိမဆုတ္မနစ္ႀကိဳးႀကိဳးစားစားလုပ္သင့္တယ္။ဒီလိုလုပ္ေနျခင္းအားျဖင့္အလုပ္ကိုအလုပ္လိုလုပ္ေနတဲ့ဝီရိယရဲ႕အက်ဳိးေက်းဇူးကေတာ့ ခံစားရမွာေသခ်ာတယ္။ၿငိမ္ေနတာထက္လႈပ္ရွားေနတာ
ကပိုေကာင္းတဲ့သေဘာပါ။ျမန္မာေတြရဲ႕အယူအဆကလည္းကံ၊ဥာဏ္၊ဝီရိယေတြကိုအေျခခံၿပီးဘယ္ကိစၥမဆိုလုပ္ၾကရတယ္လို႔ဆိုထားတာပဲ။
ဒီေတာ့အနိမ္ ့ဆံုးဝီရိယရဲ႕အက်ဳိးကိုစၿပီးရမယ္။ဥာဏ္ပညာအေျမာ္အျမင္ေၾကာင့္လည္းေနာက္တစ္ဆင့္အေနနဲ႔ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္။ဥာဏ္နဲ႔ကံတုိ႔ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္လည္းမေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်ိန္မွာ
မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခြင့္အလမ္းေတြေပၚလာတတ္ပါတယ္။
ဒါဟာအင္မတန္ေသခ်ာတဲ့ကိစၥပါ။ဒါဟာလူတစ္ေယာက္ဟာသူ႔ဘဝမွာဘဝရဲ႕တိုးတက္ရာတုိးတက္ေၾကာင္းအခြင့္အလမ္းမ်ားစြာႀကံဳေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီထက္လည္း
မ်ားေကာင္းမ်ားႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာေပၚေပါက္လာတဲ့အခြင့္အလမ္းကိုအသံုးမခ်တတ္ဘူး။ အခြင့္အလမ္းဦးစြန္းဖုတ္ကိုအမိအရဆြဲမထားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္
မေအာင္ျမင္႐ံုမက တစ္ခါတစ္ခါမွာဆံုး႐ႈံးနစ္နာရတာေတြေတာင္ရွိတတ္ပါတယ္။ စကားတစ္ခုရွိတယ္။ ကံေကာင္းျခင္းတစ္ေအာင္စဟာ အသိပညာတစ္ေပါင္ထက္ပိုေကာင္းသတဲ့။
“An ounce of luck is better than a pound of wisdom.” တဲ့ေလ။ ဆိုလိုတာကေအာင္ျမင္မႈရတယ္ဆိုတာဟာ ဝီရိယစိုက္ထုတ္လုပ္ကိုင္တာ၊ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးနဲ႔လုပ္ကိုင္ၾကတာေတြထက္
ကံေကာင္းလို႔၊ဒါမွမဟုတ္ အခြင့္အလမ္းတစ္ခုရလို႔ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုခ်င္ဟန္တူပါတယ္။

တကယ္ပါပဲ။တစ္ခါတစ္ခါမွာမထင္္မွတ္တဲ့ကံေကာင္းျခင္းအခြင့္အလမ္းေတြဟာေရာက္ရွိလာတတ္ပါတယ္။ လိမ္မာပါးနပ္သူေတြဟာ အခြင့္အလမ္းက အိမ္တံခါးေရွ႕ကိုေရာက္ရွိလာၿပီး
တံခါးေခါက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ႏိုးၾကားေနတတ္ပါတယ္။ တံခါးကိုအေဆာတလ်င္ဖြင့္ၿပီးေရာက္လာတဲ့အခြင့္အလမ္းကိုလြတ္ထြက္မသြားရေအာင္အမိအရ
ဖမ္းယူတတ္ပါတယ္။အခြင့္အလမ္းဦးစြန္းဖုတ္ကိုခိုင္ခိုင္ၿမဲၿမဲဆြဲထားတတ္ၾကတယ္။ အလုပ္ကိုတက္တက္ ၾကြၾကြလံု႔လဝီရိယရွိစြာလုပ္ကုိင္ေနသူအားလံုးဟာ တံခါးေခါက္
သံကိုနားစြင့္ေနၾကသူေတြမို႔ တံခါးမႀကီးက အသံကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းၾကားၾကရပါလိမ့္မယ္။ဒီေတာ့တံခါးဝကိုေရာက္လာတဲ့အခြင့္အလမ္းကိုလြတ္ထြက္မသြားေအာင္ဆြဲ
ယူထားႏိုင္တာဟာသဘာဝက်ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ အလုပ္ကိုအလုပ္နဲ႔တူေအာင္မလုပ္ခ်င္တဲ့သူ၊လံု႔လဝီရိယနဲ႔ ဇြဲသတၱိမရွိတဲ့သူ၊ အနာဂတ္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ကင္းမဲ့ေနသူေတြကေတာ့ဘယ္လိုပဲအခြင့္အလမ္းက
တံခါးေခါက္ေနေနအိပ္ရာထဲမွာ ပ်င္းပ်င္းရိရိအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့လူပ်င္းတစ္ေယာက္လိုပဲတံခါးဖြင့္ေပးဖို႔တုံ႔ဆိုင္းေနလိမ့္မယ္။

ဖြင့္မိျပန္ေတာ့လည္းအခြင့္အလမ္းကိုအမိအရဆုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔အားနည္းလာေနပါလိမ့္မယ္။ဒီေတာ့ေပၚေပါက္လာတဲ့အခြင့္အလမ္း
ကေပးအပ္လာမယ့္ေအာင္ ျမင္မႈပန္းတိုင္ဟာလည္း ေဝးေနရေတာ့တာပဲေပါ့။ တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း ႀကံဳလာရတဲ့အခြင့္အလမ္း ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဘဝေရွ႕ေရးအတြက္
လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ၾကသူေတြရွိပါတယ္။ဒါေပမဲ့လုပ္ငန္းေတြမေအာင္ျမင္ၾကဘဲျဖစ္ေနတာကိုေတြ႕ရျပန္တယ္။ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီလိုျဖစ္ေနရပါလိမ့္လို႔လည္း
သံသယေမးခြန္းေတြေမးခ်င္စရာပါ။
ဒီေတာ့ျဖစ္ႏိုင္စရာအရွိဆံုးကိစၥတစ္ခုကိုအေျဖထုတ္ၾကည့္တဲ့အခါဒီလိုေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ဘယ္ကိစၥကိုေဆာင္ရြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ကိုယ့္လက္ထဲေရာက္လာတဲ့
အခြင့္အေရးနဲ႔အခြင့္အလမ္းေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာဆုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္သင့္တယ္။တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္မဆုပ္ကိုင္တာဟာမဆုပ္ကိုင္မိတာနဲ႔အတူတူပဲလို႔လည္းပညာ
ရွိေတြကေျပာၾကပါတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္းတစ္ခါတစ္ခါမွာတခ်ဳိ႕လူေတြဟာအခြင့္အလမ္းတခ်ဳိ႕ကို ရရွိေကာင္းရရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အခြင့္အလမ္းကိုေကာင္းေကာင္း
ဆုပ္ကိုင္မထားမိေလေတာ့ ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္မေအာင္ျမင္ဘဲျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ျပန္လည္သံုးသပ္စရာပါ။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ေဆာင္းပါးအစမွာေဖာ္ျပခဲ့
သလိုကြၽန္ေတာ္တို႔က အခြင့္အလမ္းဦးစြန္းဖုတ္ကို ရေအာင္ဆြဲႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။လက္ထဲေရာက္လာရင္လည္း လြတ္ထြက္မသြားရေအာင္တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ပဲဆုပ္ကိုင္ထား
သင့္ပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ လက္လႊတ္ဆံုး႐ႈံးရမႈဆိုတာ နည္းသြားမွာေသခ်ာပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈေသခ်ာသြားပါၿပီ။

​ေရးသူ - ထက္​​ေက်ာ္​

Myanmar B2B